تفسیر روایی آیه 23 سوره احزاب

«مِنَ المُومِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُو اللهَ عَلَیهِ فَمِنهُم مَن قَضَی نَحبَهُ وَ مِنهُم مَن یَنتَظِرُ وَما بَدَّلُوا تَبدیلاً» (احزاب/23)

(از بین مؤمنان مردانی هستند که راست گفتند آن چیزی را که بر آن با خدای تعالی عهد بسته بودند [که آن ثبات قدم بر قتال و مقاتله برای رضای خدای متعال است]، پس از بین ایشان کسی بود که به نذر خود وفا کرد [به این که مقاتله کند تا شهید شود] و از بین ایشان کسی هست که انتظار می کشد [تا شهید شود] و تغییر ندادند عهد خود را [بلکه به آن وفا نمودند.])

تفسیر روایی آیات 2 و 3 سوره بقره

«ذَلِکَ الکِتابُ لارَیبَ فِیهِ هُدیً لِلمُتَّقِینَ (2) الَّذینَ یُومِنُونَ بِالغَیبِ وَ یَقِیمُونَ الصَّلوةَ وَ مِمَّا رَزَقناهُم یُنفِقُونَ(3)»

(آن کتابی است که هیچ شک و تردیدی در آن نیست و هدایتگر است برای پرهیزگاران.(2) کسانی که به غیب ایمان دارند و نماز را به پا می دارند و از آن چه به آنان روزی نموده ایم انفاق می کنند.(3))

تفسیر آیه 33 سوره اسراء

« ... وَ مَن قُتِلَ مَظلُوماً فَقَد جَعَلنا لِوَلیِّهِ سُلطاناً فَلا یُسرِف فِی القَتلِ إنَّهُ کانَ مَنصُوراً» 

(... و هر آن که مظلوم کشته شود، پس البته که ما برای ولیّ او حکومت و تسلط دادیم [بر قاتل] پس مباد در کشتن اسراف کند که او منصور است.) 

-    العیاشی: باسناده عن سلام بن المستنیر، عن أبی جعفر علیه السلام فی قوله: «مَن قُتِلَ مَظلُوماً فَقَد جَعَلنا لِوَلیِّهِ سُلطاناً فَلا یُسرِف فِی القَتلِ إنَّهُ کانَ  مَنصُوراً» قال: هُوَ الحُسینُ بنُ علّیٍّ علیه السلام قُتِلَ مَظلُوماً و نَحنُ أولِیاؤهُ و القائِمُ مِنّا علیه السلام اِذا قامَ بِثارِ الحُسَینِ علیه السلام فَیَقتُلُ حَتّی یُقالَ قد اَسرَفَ فِی القَتلِ، قال: المُسَمّی المَقتولُ الحُسینِ علیه السلام و وَلِیُّهُ القائمُ علیه السلام ، و الإسرافُ فِی القَتلِ ان یَقتُلَ غَیرَ قاتِلِهِ، [اُنّهُ کانَ مَنصوراً] فَاِنّهُ لایَذهَبُ مِن الدُّنیا حَتّی یَنتَصِرُ رَجُلٌ من آل الرَّسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم یََملأَ الارضَ عَدلاً و قِسطا! کَما مُلِئَت جَوراً و ظلماً. 

(تفسیر عیاشی/ج2/ص290)

- عیاشی: به سند خود از سلام بن المستنیر، از حضرت امام باقر علیه السلام روایت کرده در مورد فرموده خداوند: « و هر آن که مظلوم کشته شود، پس البته که ما برای ولیّ او حکومت و تسلط دادیم [بر قاتل] پس مباد در کشتن اسراف کند که او منصور است » فرمود: او حسین بن علی علیه السلام است که مظلوم کشته شد و مائیم اولیای او، و قائم از ما علیه السلام، چون بپاخیزد خون حسین علیه السلام را مطالبه نماید، پس آن قدر می کشد تا این که گفته شود در کشتن اسراف کرد، فرمود: آنکه مقتول شده حسین  علیه السلام است و ولی او قائم علیه السلام است و اسراف در قتل آن است که غیر قاتلش را بکشد [که او منصور و موید است] که همانا دنیا به پایان نرسد تا این که مردی از آل رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم یاری بگیرد که زمین را از قسط و عدل آکنده سازد همچنان که از جور و ظلم پر شده است.