قال الباقر علیه السلام:

«ثُمَّ لِیَندُبِ الحُسَینَ علیه السلام و یَبکِیهِ و یَأمُرُ فی دَارِهِ بِالبُکاءِعَلَیهِ و 

یُقیمُ فی دَارِهِ مُصیبَتَهُ بِاِظهارِ الجَزَعِ عَلَیهِ و یَتَلاقُونَ بِالبُکاءِ بَعضُهُم بَعضاً 

 فی البُیُوتِ و لِیُعَزِّ بَعضُهُم بَعضاً بِمُصابِ الحُسَینَ علیه السلام.» 

- امام باقر علیه السلام نسبت به کسانی که در روز عاشورا نمی توانند به زیارت آن حضرت بروند، اینگونه دستور عزاداری دادند و فرمودند: 

بر حسین علیه السلام ندبه و گریه و عزاداری کند و به اهل خانه  خود دستور دهد که بر او بگریند و در خانه اش با اظهار گریه و ناله بر  حسین علیه السلام مراسم عزاداری بر پا کند و یکدیگر را با گریه و  تعزیت و تسلیت گویی در سوگ حسین علیه السلام در خانه  هایشان ملاقات کنند. 

(کامل الزیارات/ص175)

قال الحسین علیه السلام:

«مَن حَاوَلَ اَمراً بِمَعصِیَةِ اللهِ، کانَ اَقوَتَ لِما یَرجُو و اَسرَعَ لِما یَحذَرُ.» 

- هر که با گناه کردن چیزی را به دست آورد، به آنچه امید بسته به سرعت از دست برود و از آنچه گریزان است، در چنگ اوگرفتار آید. 

(تحف العقول/ص177)

قال الرّضا علیه السلام:

«اِن سَرَّکَ اَن تَکُونَ مَعَنا فی الدَّرَجاتِ العُلَی مِنَ الجِنانِ فَاحزَن لِحُزنِنا و 

 ا فرَح لِفَرَحِنا.» 

- امام رضا علیه السلام به ریّان بن شبیب فرمود: 

اگر تو را خوشحال کند که در درجات والای بهشت با ما باشی، پس در اندوه ما اندوهگین باش و در شادی ما خوشحال باش. 

(جامع احادیث الشیعه/ج12/ص549)