قال الحسین علیه السلام:

«مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبوُلِ الجُلُوسُ إلی أهلِ العُقُولِ، و مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغِیرِ أهلِ الکُفرِ، و مِن دَلائِلِ العالِمِ إنتِقادُهُ لِحَدیثِهِ و عِلمُهُ بِحَقائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ.»  

-دلائل نشانه های قبول، همنشینی با خردمندان است، و از نشانه های موجبات نادانی، مجادله با مسلمانان، و از نشانه های دانا این است که حدیث خود را نقادی می کند و به حقایق فنون نظر داناست.   

(تحف العقول/ص252)

قال اباعبدالله الحسین علیه السلام:

«ما أخَذَ اللهُ طاقَةَ أحَدٍ إلّا وَضَعَ عَنهُ طاعَتَهُ وَ لاأخَذَ قُدرَتَهُ ؤلّا وَضَعَ عَنهُ کُلفَتَهُ.» 

- خدا توان کسی را نگیرد جز این که بار طاعتی از او بردارد و نیز قدرت او را نستاند جز این که تکلیفی از او ساقط کند. 

(تحف العقول/ص250)

قال الحسین علیه السلام:

«قَالَ رَسُولُ اللهُ لِی: «یا بُنَیَّ إنَّکَ لِکَبِدی، طُوبَی لِمَن أحَبَّکَ وَ أحَبَّ ذُرِیَتَک، فَالوَیلُ لِقاتِلِکَ.» 

- رسول گرامی اسلام به من فرمود: ای پسرم تو جگرگوشه من هستی، خوشا به حال کسی که تو و ذریه ات را دوست بدارد و وای بر احوال کشنده تو باد. 

(احقاق الحق/ج11/ص316)