زندگینامه ثامن الائمه علی بن موسی الرضا (ع)

حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه السلام ، هشتمین امام و پیشوای بزرگ اسلام و دهمین معصوم از اهل بیت عصمت و طهارت می باشند .

پدر بزرگوار ایشان ، حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام هفتمین اختر فروزان سپهر امامت و ولایت و مادر گرامی شان نجمه نام داشتند .

ایشان در روز پنج شنبه یا جمعه ، یازدهم ماه ذی القعده سال 148 ه.ق. در شهر مدینه دیده به جهان گشودند .

مدت امامت آن امام همام بیست سال ( از سال 183 ه.ق. ) و عمر شریف و پر برکتش 55 سال بوده است . ایشان دارای القابی چند هستند که برخی از آنان عبارتند از مرتضی ، التقی ، النقی ، الصابر ، عالم آل محمد ، الفاضل ، الوفی ، الرضی ، الزکی ، الوافی ، الصدیق ، الفاضل ، غریب الغربا ، معین الضعفا ، انیس النفوس ، شمس الشموس و ...

اسامی و القاب تمامی ائمه ، هر یک دارای پیام خاصی بوده و ویژگی خاصی از آن امام را معرفی می نماید . معروف ترین این القاب ، غالبا از سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله برای امامان انتخاب گردیده است و از این روی ، ائمه ی ما در هنگام نام گذاری و انتخاب لقب برای فرزندان خویش ، همواره به این موضوع توجه داشته اند . در مورد اما هشتم نیز چنین بوده و آنچه بر آن تاکید شده ، همان لقبی است که پیامبر خدا بر ایشان نهادند : رضا

آن حضرت ، همچون دیگر امامان در دامانی پاک و آغوشی پر از معنویت و خلوص و بندگی خدا ، تربیت یافته و از سرچشمه ی جوشان فضایل و علوم اهل البیت بهره مند بوده اند .

دوران زندگانی آن بزرگوار به سه مقطع مهم تقسیم می شود :

الف / زمان حضور در کنار پدر و دوران امامت حضرت موسی بن جعفر علیه السلام ( سالهای 148 تا 183 ه.ق. )

ب/ دوران امامت ایشان تا عزیمت به خراسان ( سالهای 183 تا 200 ه.ق. )

ج/ عزیمت به خراسان تا هنگام شهادت ( سالهای 200 تا 203ه.ق. )

حضرت امام رضا علیه السلام در سال 200 ه. به دستور مامون الرشید ( لع ) به سوی مرو خوانده شدند . آن حضرت شهر مدینه را با اکراه ترک کرده و در هنگام وداع ، به نزدیکان خود دستور دادند به خاطر سفر ایشان گریه نمایند .

پس از ورود امام به مرو ، خلیفه عباسی که برای فریب افکار عمومی در ظاهر امام را تکریم می کرد ، پیشنهاد داد تا امام خلافت را قبول نماید که آن حضرت از پذیرش آن خودداری کردند . اما مامون پافشاری فراوانی کرد و در نهایت پس از تهدید ، ایشان را مجبور به پذیرش ولایت عهدی کرد ، آن حضرت نیز با شرایطی این منصب را پذیرفتند . در اوایل ماه رمضان سال 201 ه. برای ولایت عهدی امام رضا علیه السلام از مردم بیعت عمومی گرفته شد .

این پیشوای معصوم در روز آخر ماه صفر سال 203 ه. به دست مامون الرشید ، خلیفه ی جنایتکار عباسی مسموم و به شهادت رسیدند .

پیکر پاک و مطهر ایشان در میان حزن و اندوه فراوان دوستداران و پیروان ایشان و بر دوش علاقمندان و شیعیان ، با شکوه فراوان تشییع و در کنار قبر هارون الرشید ، مکانی که اینک به مشهد مقدس معروف است ، دفن گردید .