همگی ما همزمان با تحصیل در مدارس ، درسهایی از زندگی نیز می آموزیم که هردوی آنها مهم است .
مشکل اصلی این است که زندگی قبل از ما هم جریان داشته و ما را هم مانند دیگران در مسیرش با خود می برد و این در حالی است که ما تازه در ابتدای یادگیری و کسب معلومات لازم برای زندگی هستیم و تنها امیدواریم که روزی به همه ی جوانب دست پیدا کنیم ، پس بطور منطقی دانش ما همیشه عقب تر از زندگی است.
آن هنگام که بنی اسرائیل از ظلم فرعون به ستوه آمده و انتظارشان برای آمدن منجی شان به سر آمده بود گرداگرد یکدیگر جمع شدند ، چهل صبح ناله کردند و ضجه زدند ، ندبه کردند و اشک ریختند و فرج موسی علیه السلام را از خداوند خواستار شدند . خداوند نیز به دعای بنی اسرائیل ، فرج منجی شان حضرت موسی علیه السلام را صد و هغتاد سال به جلو انداخت . بحار 52 ص 131
هنگامی که از امام موسی بن جعفر ( علیه السلام ) درباره امام عصر ( علیه السلام ) سوال می شود ، آن حضرت در پاسخ می فرمایند :
" هو الطرید الوحید الغریب " ( بحار ج 51/ ص 151 ) " صاحب این امر طرد شده ، تنها و غریب است "