با خود بیاندیشیم !آیا تا کنون کاری نکرده ایم که پدر مهربانمان ، امام زمانمان را آزرده باشیم ؟
آیا کاری نکرده ایم که ایشان را ناراحت و رنجیده خاطر کرده باشیم ؟
اگر کسی به خود رجوع می کند و می بیند کاری نکرده تا ایشان را دلگیر کرده باشد ، که هیچ !
اما حرف دل با آنانی است که چون به خود می نگرند ، در می یابند که حقوق زیادی از این پدر مهربان به گردنشان است و آنها را ادا نکرده اند و کارهای زیادی است که با انجامشان دل ایشان را به لرزه در آورده اند .
راستی ! با گناهانمان بیش از این که خود را بیچاره کرده باشیم ، دل مولای مهربانی چون امام زمان را به درد آورده ایم .
می دانید که بزرگترین مصیبت ما ، مصیبت غبیتی است که خودمان ، با گناه خود ، سبب ساز آن شده است و امام زمان را به گرفتاری انداخته ایم .
ما که خود را جزء دوستان امام زمان می دانیم آیا آن حضرت از ما چنین انتظاری دارند ؟
آیا ما ، حق این نعمت را ادا کرده ایم ؟
امام زمان بیش از پدر و مادر به گردن ما حق دارند .
طبق فرمایش پناه ایران ، حضرت رضا ( علیه السلام ) امام زمان برای ما هم پدر هستند و هم مادر . مادری مهربان تر از مادر نیکو کار به کودک خردسالش .
" الامام ... الام البره بالوالد الصغیر " الکافی ج 1 ص 198
امام زمان هم حق پدری به گردن ما دارند و هم حق مادری .
چه کسی می تواند مدعی شود که عاق امام زمان نیست ؟
چه کسی می تواند ادعا کند تا به امروز دل امام زمان را نشکسته و ایشان را از خود نیازرده است ؟
نکند به خاطر ایذاء امام زمان ، آزردن حجت خدا ، شکستن دل ولی الله و ...عاق پدر مهربانی چون ایشان شده ، در این شب های عظیم مورد مغفرت الهی قرار نگیریم ؟!
این از بزرگترین هراس هایی است که باید داشت !
بزرگترین نعمت ، نعمت ولایت امام عصر ( ع ) است و هر نعمتی به ما می رسد از برکت امام زمان است .
اگر شکر این نعمت را به جا نیاورده باشیم ، شکر هیچ نعمتی را نگذاشته ایم .
به راستی باید از شرم سر به زیر انداخت و از امام زمان خجالت کشید که با این همه لطف در حقمان ، این گونه آزارش می دهیم .
اگر امام زمانمان را اذیت کرده و عاق ایشان باشیم ...
به راستی باید چه کنیم ... ؟!