رحمت عالمیان ( صلی الله علیه و آله ) چون همیشه می سوزد و آب می شود که :
" آن هنگام که خداوند بر مردمی غضب نماید و بر آن مردم عذاب فرو نیارد ، کالاهایشان گران گشته ، عمرهای شان کوتاه شده تجارت تاجرانشان بی سود می شود ... آسمان شان باران نمی بارد و بدترینشان بر آنان مسلط می شود "
کافی – کتاب المعیشه – باب النواد/53
و خود فرمودند :
" آنانی که جهت کرده های ناپسند و گناهان خود می میرند ، بیش از آنانی اند که به خاطر فرارسیدن اجلشان از دنیا می روند ."
مستدرک الوسایل ج 11 ص 327
و امام رئوف حضرت علی بن موسی الرضا ( علیه السلام ) فرمودند : اگر مردم گناهی کنند که پیشتر انجامش نمی دادند ، خداوند بلایی بر سر آنان می آورد که پیشتر نشناخته بودند "
کافی – کتاب الایمان و الکفر – باب الذنوب /29
شیعه ی واقعی چنان می اندیشد که موالیانش به او آموخته اند ، ما مادی مسلک نیستیم ! آری ؛ این رفتار مادی گرایان است که برای آن چه به سرشان می آید ، فقط دنبال علت دنیوی می گردند ، عامل دنیوی به جای خود ، اما سر رشته ، دست پروردگار عالمیان است و اوست که تقدیر می کند آن چه مردم شایستگی اش را دارند ، سرشان می اید .
همانگونه که خود ، سبب فرود آمدن بلا شده ایم ، درمان این نیز در دستان خودمان است . آموزگار دینمان ، امیر المومنین ( ع ) می فرمایند :
" اگر با دعا و ندبه و ناله به پیشواز بلا می شتافتند ، هرگز آن چه بر سرشان آمد ، فرود نمی آمد و اگر هنگامی که نا ملایمات فرود آمد و نعمت ها از بین رفت ، با نیت های صادقانه به درگاه پروردگار ، جزع و فزع می نمودند ، سستی نمی ورزیدند و اسراف نمی کردند ، بی تردید خداوند هر تباهی را برایشان اصلاح می نمود و هر خیری ( که از دست داده بودند ) را به آنان باز می گرداند .
بحار ج 10 / ص 102
این شبها ، شب اعتراف و اقرار به گناهان است
شب اندیشیدن در سابقه ی خود است .
این شبها ، شب های توبه است ...
باید اندیشید که گناه با انسان چه می کند ؟ تا بتوان برای درمان درد گناه و بلاهایش چاره ای اندیشید .
جز توبه و بازگشت به درگاه پروردگار راهی به سوی عاقبت به خیری نیست ، چون
" جز انسان پاک ، کسی وارد بهشت نمی شود " بحار ج 8 ص 125