و الذین اذا فعلوا فاحشه او ظلموا انفسهم ذکروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب الا الله . ( آل عمران – 135 )
و آن هنگام که این آیه فرود آمد ، شیطان از کوه ثور – در مکه – بالا رفته ، فریاد کشید تا هم دستانش در یک جا جمع شدند . رو سوی آنان نمود و گفت :
" آن چنان که می بینید ، این آیه نازل شده است . پس کدام یک از شما توانایی آن را دارد تا در مقابل این آیه قد بر فرازد و نگذارد تا این وعده خدا برای مومنان محقق شود ؟ "
هر کدام از آنان برخاسته ، راهی پیشنهاد نمودند ، اما ابلیس نپذیرفت و بیان داشت :
" از چنین راه هایی نخواهید توانست "
ناگهان وسواس خناس از جای خود برخاست و گفت :
" من توانایی انجام این کار را دارم ! به آنان وعده می دهم و گرفتار آرزوهای بلندشان می کنم تا مرتکب گناه شوند . آن هنگام که گرفتار خطا شدند ، توبه را از یادشان می برم "
شیطان پس از شنیدن مکر وسواس خناس ، حیله او را پسندید و تا روز قیامت او را مسئول این کار قرار داد .
بحار الانوار 60/197
ابلیس خوب می داند که چگونه باید مومنان را از راه درست منحرف کند !
خداوند وعده داده است :
" آن هنگام که کار زشتی انجام دادید و به خود ظلم نمودید ، مرا یاد کرده آن گاه طلب آمرزش نمایید تا شما را بیامرزم "
اما ابلیس ؛ با تمام نیرو پش تلاش می کند تا گناهان را به فراموشی بسپریم .
به گناه اقرار و اعتراف ننماییم ،
نام خداوند را بر زبان جاری نکنیم تا بتوانیم عاقبت آمرزش طلبیم .
که اگر چنین می کردیم ، شامل لطف خداوند شده ، پاک می گردیدیم .
پس باید به هوش بود و فریب شیطان را نخورد . نجات یافتن ، راهی جز اعتراف به زشتی های خود در مقابل پروردگار ندارد .