چرا فاطمیه ... ؟

          بسم الله الرحمن الرحیم

بار دیگر فاطمیه از راه می رسد و بیرق های عزا در رثای سرور زنان و مردان عالم بر افراشته می شود.بار دیگر شیعه، فاطمی بودن خود را فریاد می کند و بر مظلومیت صدیقه ی کبری ، به سوگ می نشیند. 

شاید نزد برخی باز خوانی پرونده ی مسلمانان صدر اسلام و مرور آنچه بر فاطمه علیهاالسلام گذشت و بررسی علل و عوامل شهادت آن دردانه ی خلقت چندان مهم و ضروری به نظر نرسد.

شاید برای بعضی ها اهمیت فاطمیه و ضرورت زنده نگه داشتن نام و پیام

 فاطمه ی اطهرعلیهاالسلام  ولزوم اقامه ی عزا در سوگ آن بانوی دو عالم روشن نشده باشد. 

حقیقت آن است که فاطمیه تنها بخشی از تاریخ یا نقل یک رویداد تاریخی نیست ،بلکه  نقطه ی عطف  

بسیار مهم در مسیر بشریت ، آوردگاه حق و باطل و محل عبرت و ابتلا و امتحان همگان تا هنگامه ی ظهور حضرت بقیة الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. 

حضرت فاطمه علیهاالسلام اساس و جوهره ی مذهب و فاطمیه هویت ماست و اگر فاطمه علیهاالسلام ویا فاطمیه را از شیعه بگیرند از تشیع جز کالبدی بی روح باقی نخواهد ماند.

 شیعه می گوید:

 چهارده قرن است

 هر حلالی که حرام و هر حرامی که حلال می شود ؛

 هر سرزمینی که غصب و هر منصبی که اشغال می شود ؛

 هر فتنه ای که بر پا شده و هر حقی که پایمال می گردد ؛

 هر ظلمی که به هر مظلومی روا داشته می شود؛

هر تازیانه ای که به دستم فرود می آید ؛

 هر سیلی که به دستم نواخته می شود ؛

 هر استخوانی که در هم می شکند ؛

 هر سری که بریده و هر حرمتی که دریده می شود ؛

 هر کاشانه ای که بر سر اهلش ویران می شود؛

 هر معصیتی که صورت می پذیرد؛

 هر ظلم و ستم و جنایتی که رقم می خورد؛

 و هر بدعتی که بنیان نهاده می شود ...

 همه و همه ناشی از آن ظلمی است که در حق ناموس حق و پاره ی تن رسول الله صلی الله علیه و آله روا داشته شد.

آری!

 هر خونی که به ناحق ریخته می شود در امتداد خون به ناحق ریخته ی فاطمه علیهاالسلام است.

 و هر آتشی که به ناحق برافروخته می شود شعله های همان آتشی است که بیت فاطمه علیهاالسلام را شعله ور ساخت.

واین جهنمی که امروزه بشر در آن دست و پا می زند از شراره های همان آتشی است که در خانه ی فاطمه علیهاالسلام را سوزانید و از این منظر اگر چه فاطمیه متعلق به فرهنگ شیعه و یادآور یک مناسبت شیعی است ؛ اما ابعاد جهانی و تاریخی آن به قدری مهم است که سرنوشت همه بشریت را متأثرساخته است.

فاطمیه موسم برائت از دشمنان خدا و اعلان انزجار از آنانی است که به طمع ریاست و برای حکومت دو روزه ی دنیا ، امر خداوند تعالی و توصیه های اکید آفرین و برترین سفیر الهی را زیر پا نهاده و با کشتن دختر خاتم الانبیا صلی الله علیه و  آله و خانه نشین کردن سیدالاوصیا علیه السلام برای قرن ها ونسل ها ی متمادی بشریت را در محاقّ ظلمت و گمراهی فرو برده و صدها میلیارد انسان را به ورطه ی نابودی و تیربختی کشاندند.

 و از این رو پیام فاطمه علیهاالسلام نیاز زمانه ی ما و عمل به توصیه او رمز رهایی بشر از این مرداب و گرداب آخرالزمان است.

 و اما شیعه هر چه دارد از فاطمه علیهاالسلام و فاطمیه دارد. در فاطمیه غدیر زنده می گردد ؛ در فاطمیه عاشورا ریشه یابی می شود ؛ در فاطمیه فلسفه غیبت امام عصر علیه السلام درک می شود ؛ درفاطمیه انتظار ظهور و تمنّای فرج به اوج می رسد ؛ فاطمیه ولایت را که اساس دین است زنده می کند ؛ خط امامت را مطرح می سازد و مشت غاصبان خلافت را باز و ماهیت مدّعیان خلافت پس ازرسول الله صلی الله علیه و آله را بر ملا می کند.

آری! فاطمه علیهاالسلام با شهادت مظلومانه ی خویش حق را از باطل ، نور را از ظلمت و طریق هدایت و رستگاری را از کوره را ه های ضلالت و گمراهی متمایز ساخت و بی جهت نیست که تا به امروز و هنوز هم برخی در صددند صدای فاطمه علیهاالسلام خاموش و داستان شهادت آن مظلومه را افسانه معرفی نمایند.

هنوز هم برخی در صددند شهادت آن مظلومه ی شهیده را انکار و یا کتمان نمایند.

و این مختص زمانه ی ما نیست. نه تنها امروز برخی سخن گفتن از فاطمه علیهاالسلام را بر نمی تابند،با طرح نام فاطمه علیهاالسلام مخالفت می ورزند، از طرح دعوی فاطمه علیهاالسلام در وحشت وهراسند که از دیر باز مخالفان با شنیدن نام فاطمه علیهاالسلام بر خود لرزیده اند و در خیال باطل خویش فراموش شدن یاد و نام و دعوی فاطمه علیهاالسلام را پرورانده اند. مگر نه اینکه مولایمان حضرت امام صادق علیه السلام فرموده اند:

در میان این مردم (مخالفان) هیچ چیز منفورتر از نام علی علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام نیست.    (روضه کافی ص ۱۵۶)

 اما مگر خون فاطمه علیهاالسلام از جوشش باز خواهد ایستاد؟

 مگر این پرچم بر زمین خواهد افتاد؟

 مگر فریاد فاطمه علیهاالسلام به خاموشی خواهد گرایید؟

 مگر ناله ی فاطمه علیهاالسلام و دردها و رنج های او فراموش خواهد شد؟

 و مگر فرزندان فاطمه علیهاالسلام از خون مادر خویش می گذرند؟!