خمیر دندان

گرچه خمیر دندان از زمان یونان باستان وجود داشته ولی تا زمان جنگ جهانی اول شناخته نشده بود. به محض اینکه کارخانجات شروع به ساخت خمیر دندان کردند، مردم به امید داشتن دندان هایی درخشنده، این ماده جادویی را خریداری می کردند. در اواخر جنگ جهانی اول، محبوبیت خمیر دندان به جایی رسیده بود که اکثر مردم بدون آن نمی توانستند زندگی کنند.
امروزه خمیر دندان در اطراف هر شخصی وجود دارد، اما به راستی چه چیزی این ماده را اینقدر خاص کرده است؟
چه یکبار در روز مسواک بزنید و چه سه بار، در هر حالت هیچگاه به مواد سازنده آن دقت نمی کنید زیرا اغلب تصور می کنید که مواد محتوی یک قوطی استاندارد خمیر دندان، برای دندان ها ضروری است. اما چرا بر روی اکثر خمیردندان ها نوشته شده : "نخورید، نبلعید و …” ؟ در زیر به برخی از مواد خطرناک موجود در خمیر دندان اشاره می شود.
فرمالدئید
این ماده در اکثر خمیر دندان ها وجود دارد و همه باکتری هایی که پس از خوردن غذا یا خواب درون دندان هایتان ایجاد شده اند را از بین می برد. اما اگر مقدار زیادی از این ماده به طور تصادفی خورده شود، اثرات مرگباری به دنبال خواهد داشت. از اثرات قورت دادن فرمالدئید های شدید می توان به یرقان، کلیه درد، صدمه به کبد و مرگ اشاره کرد.پاک کننده هابه هنگام مسواک زدن، کف های خمیر دندان احساس خوشی را در فرد ایجاد می کند. در نتیجه سازتدگان خمیر دندان از مواد پاک کننده ای استفاده می کنند تا با ایجاد کف و حباب، احساس خوشی در فرد بوجود آید. اما اگر این حباب های دوست داشتنی بطور اتفاقی خورده شوند، منجر به مشکلات گوارشی در فرد می شوند.

عصاره نعنا
عطر عصاره نعنا تنفس را تازه تر می کند. اگر با خمیر دندان حاوی وغن نعنا مسواک بزنید، این ماده باعث ضربان کند، سوزش معده و لرزش ماهیچه ها می شود.

پارافین
پارافین باعث می شود که خمیر دندان به نرمی بر روی مسواکتان قرار بگیرد. همانطور که می دانید پارافین خوردنی نیست و اگر بر حسب اتفاق خورده شود، باعث دل درد ، حالت تهوع، استفراغ و یبوست شدید می شود.

گلیسیرین گلیکل
مطمئنا نمی دانستید که این ماده در خمیر دندان وجود دارد. وجود این ماده خمیر دندان را از خشک شدن محافظت می کند. اگرچه گلیسیرین سمی نیست اما خوردن این ماده باعث حالت تهوع در فرد می شود.

دی اکسید تیتانیوم
تیتانیوم دی اکسید یکی دیگر از اجزا خمیر دندان است که در رنگ سفید هم استفاده می شود. این ماده به این منظور در خمیر دندان استفاده می شود تا دندان ها را حداقل برای چند ساعت زیبا و سفید جلوه دهد. اگرچه بلعیدن این ماده به شما آسیبی نمی رساند اما خوردن آن نیز توصیه نمی شود.
ساخارین
ساخارین ماده ای نسبتا شیرین است به همین دلیل اکثر مردم خمیر دندان ها را دوست دارند. از سال ۱۹۷۲ بر سر حذف کردن این ماده از خمیر دندان، مذاکراتی برپا شده اما امروزه به نظر می آید که بلعیدن آن مشکلی ندارد.

البته امروزه در بسیاری از موادی که روزانه مصرف می کنیم، محتویات خطرناکی موجود است اما چه خوب است که بدانیم و حداقل، بهترین آنها را مصرف کنیم. هیچ گرانی بی حکمت نیست!

استفاده مناسب از پوست موز

.

استفاده مناسب از پوست موزموز

 یکی از مفیدترین میوه هایی است که مصرف آن آسان است. اما آیا می دانستید که پوست موز نیز مانند خود موز غنی از پتاسیم، کلسیم و ویتامین D است و ناراحتی های متعدد پوستی را رفع می کند و از طرفی برای گیاهان باغچه نیز مفید است؟

در این مطلب از «MS N» به مواردی درباره استفاده مفید از پوست موز اشاره شده است.

* موز بیماری داءالصدف را درمان می کند، کافی است قسمت داخل پوست موز را روی پوست بمالید. ابتدا پوست قرمز خواهد شد اما با استفاده دائمی متوجه تغییرات پوست خواهید شد.

* قسمت داخل پوست را روی لکه های آکنه بمالید و طی چند روز نتیجه موثر آن را ببینید.

* اگر قصد چادر زدن یا کوه نوردی دارید، چند موز همراه خود ببرید. در صورت تماس با گیاه پیچک سمی قسمت داخل پوست موز را روی قسمت های آسیب دیده بمالید تا خارش و ناراحتی کاهش یابد. با تکرار این کار ناراحتی شما تسکین پیدا می کند.

* پوست موز، زگیل را در مدت کوتاهی از بین می برد. قبل از خواب، پوست موز را به زگیل بمالید.

* نقره، لوازم چرمی مانند کفش، کیف، مبل و ... را ابتدا با مالیدن پوست موز و سپس کشیدن پارچه خشک برق بیندازید.

* اگر پوست شما زخم شده است و به پماد ضدعفونی کننده دسترسی ندارید می توانید پوست موز را به زخم بمالید.

نقش سدیم در بدن

 خواص سدیم

 سدیم و پتاسیم با هم کشف شدند و هر دو برای رشد طبیعی، اساسی شناخته شدهاند. مصرف زیاد سدیم (نمک) سبب نقصان پتاسیم میشود. سدیم به محلول نگاهداشتن کلسیم و مواد معدنی دیگر در خون کمک میکند.

همه به خوبی نمک را می شناسیم و آن را برای طعم بخشیدن به غذاهایمان به کار می بریم. ولی آیا نمک فایده ای هم برای بدن دارد؟ ضرر چه طور؟ دراین مطلب در مورد خواص سدیم و نقش آن در بدن صحبت خواهیم کرد. دانشمندان از سال 1937 دریافتند که سدیم یک عنصر ضروری برای بدن است . سدیم مهمترین الکترولیت موجود در بدن می باشد . الکترولیت ها عناصری هستند که در بدن وظیفه تنظیم غلظت آب بدن، ثبات اسیدیته بدن و بسیاری از اعمال دیگر را بر عهده دارند. سدیم بیشتر در مایعی که اطراف سلول های بدن را فراگرفته، موجود است.

با مصرف نمک که از دو جزء کلر و سدیم تشکیل شده است، سدیم وارد بدن شده و به راحتی ازطریق دستگاه گوارش جذب می شود. اغلب سدیم مصرف شده ( 95 درصد) بیشترازنیاز بدن است که از طریق کلیه ها دفع می شود. تنظیم میزان سدیم موجود در بدن توسط سیستم دقیقی انجام می شود. این سیستم به وسیله یک هورمون به نام آلدوسترون کنترل می شود. این هورمون ازغدد فوق کلیوی ترشح می شود. با کاهش میزان سدیم در بدن، ترشح آلدوسترون افزایش می یابد که باعث جذب بیشتر سدیم از روده ها ومانع دفع سدیم از کلیه می شود. در صورتیکه با مصرف زیاد نمک میزان سدیم در بدن بالا برود، بخش مربوط به تشنگی در مغز تحریک شده ، فرمان تشنگی را صادر می کند. در این صورت فرد احساس نیاز به آب پیدا کرده و با مصرف آب غلظت سدیم بدن کم می شود.  نقش سدیم در بدن در جلوگیری از ناتوانی در گرما و آفتاب زدگی مؤثر است. عمل اعصاب و عضلات را تقویت میکند, در منقبض شدن عضلات مؤثر است. آب بدن را تنظیم می کند، در نتیجه با افزایش یا کاهش مصرف آب ، بدن دچار تورم یا خشکی نمی شود. به هدایت امواج عصبی کمک می کند. با وجود سدیم میزان ثبات اسیدی - بازی بدن حفظ می شود یا به عبارتی سدیم در تنظیم PH بدن مؤثر است. یک نقش جالب سدیم این است که موجب جذب بهتر قندهای ساده و اسیدهای آمینه که اجزاء تشکیل دهنده مواد نشاسته ای و پروتئین ها هستند، می شود. سدیم در شیره های گوارشی که موجب هضم غذا می شوند، وجود دارد . سدیم در استخوان ها نیز موجود است.   

  میزان نیاز به سدیم  روزانه 200 میلی گرم سدیم، حداقل نیاز یک فرد بالغ را برآورده می کند. معمولاً افراد خیلی بیشترازاین میزان و به طور متوسط 7 تا 11 گرم در روز ، نمک مصرف می کنند که از این طریق 4 گرم سدیم روزانه دریافت می شود.مهمترین منبع دریافت سدیم، نمک است، ولی به طور طبیعی در بعضی از مواد غذایی مثل گوشت ها و سبزیجات نیزموجود است. غذاهای آماده و کنسرو شده، مقدار زیادی نمک دارند. از اینرو به افراد دچار فشار خون بالا توصیه می شود، مواد غذایی کنسرو و فرآیند شده را مصرف نکنند. کاهش و افزایش مصرف سدیم مقدار نرمال سدیم خون ، 136 تا 145 میلی اکی والان در لیتر است. اگر میزان سدیم خون کمتر از این مقدار شود فرد دچار عارضه ای بنام هیپوناتریومی (2) می شود و اگر بیشتر از این مقدار شود دچار هیپرناتریومی (3) خواهد شد. علائم کمبود سدیم در بدن سستی، انقباض عضلانی ، خستگی و گیجی و افت فشار خون است. با افزایش مقدار سدیم خون، فشار خون بالا رفته ، خطر بیماری های قلبی-عروقی، سکته و آسیبهای قلبی وجود دارد. برای کاهش احتمال بروز این عوارض به افراد توصیه می شود منابع پتاسیم، کلسیم و منیزیم را بیشتر دریافت کنند. در مواردی چون استفراغ پیاپی، اسهال و یا تعرق بیش از حد ، دفع سدیم افزایش یافته در نتیجه نیاز به مصرف سدیم نیز بیشترمیشود. افرادی که برای درمان افسردگی ، لیتیم مصرف می کنند نباید رژیم محدود از سدیم بگیرند. توانایی بدن دردفع سدیم از کلیه ها محدود است. بنابراین مصرف زیاد و طولانی مدت سدیم ، موجب تجمع میزان اضافی آن در بدن شده و در سنین بالاتر، فرد دچار عارضه فشار خون خواهد شد. پس بهتراست قبل از مصرف یک ماده غذایی ، بر چسب آن را مطالعه کنید تا مطمئن شوید سدیم زیادی ندارد .