قال الحسین علیه السلام:

«ألا و أنَّ الدَّعِیَ ابنَ الدَّعِیِّ قد تَرَکَنی بَینَ السِلَّةِ و الذِّلَةِ، و هَیهاتَ لَهُ 

 ذَلکَ مِنّی! هَیهاتَ مِنَّا الذِّلَّةِ!! 

أبَی اللهُُ ذَلک لَنا و رَسُولُهُ و المُومِنونَ و حُجُورٌ طَهُرَت و جُدُودٌ طابَت، 

 اَن یُؤثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلی مَصارِعَ الکِرامِ.» 

- آگاه باشید این حرام زاده پسر حرام زاده ما را میان شمشیر و خواری (بیعت) قرار داده، ولی خواری و ذلّت از ما به دور است، ما و ذلّت هرگز!

خداوند و پیامبرش و مومنان و دامنهای پاک و دودمان پاکیزه برای ما نپسندیدند که فرمانبرداری از پست فطرتان را بر جنگ با عزّت برگزینیم. 

(موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام ص425/حدیث412)

قال الحسین علیه السلام:

«فَاِیّاکَ اَن تَکونَ مِمَّن یَخافُ عَلَی العِبادِ مِن ذُنُوبِهِم و یَأمَنُ العُقُوبَةَ مِن 

ذَنبِهِ، فَاِنَّ اللهَ تَبارَکَ و تَعالَی لایُخدَعُ عَن جَنَِتِهِ، و لایُنالُ ما عِندَهُ إلاّ 

بِطاعَتِهِ. إن شاءَ الله.» 

- مبادا از کسانی باشی که بر گناهان بندگان خدا بیمناک است ولی از عقوبت گناهان خویش آسوده خاطر! زیرا خداوند تبارک و تعالی درباره بهشتش فریب نمی خورد و دستیابی به آنچه نزد خداست، جز به اطاعت او- اگر خدا خواهد- امکان پذیر نیست. 

(تحف العقول/ص419)

قال الحسین علیه السلام:

 «اُوصیکُم بِتَقوَی اللهِ فَاِنَّ اللهَ قَد ضَمِنَ لِمَنِ اتَّقاهُ اَن یُحَوِّلَهُ عَمّا یَکرَهُ اِلی 

 ما یُحِبُّ (و یَرزُقهُ مِن حَیثُ لایَحتَسِبُ)» 

- شما را به تقوای الهی سفارش می کنم؛ زیرا خدا ضمانت داده که هر کس اهل تقوی باشد، از وضعی که مورد پسندش نیست به وضع پسندیده و دلخواهش منتقل سازد (و از جایی که حسابش را نمی کند، به او روزی رساند. [طلاق/63]) 

(تحف العقول/ص419)