«لایَنبَغی لِنَفسٍ مُؤمِنَةٍ تَرَی مَن یَعصِی اللهَ فَلاتُنکِرُ.»
- برای مؤمن شایسته نیست که ببیند کسی خدا را معصیت می کند و از آن جلوگیری و نهی نکند.
(کنز العمال/ج3/ص85)
« مَن سَرَّهُ أَن یُنسَأَ فِی أَجَلِهِ و یَزادُ فی رِزقِهِ، فَلیَصِل رَحِمَهُ.»
-کسی که خرسند شود اجلش به تأخیر افتد و رزقش زیاد شود (دوست دارد چنین شود)، پس صله رحم انجام دهد.
(عیون اخبار الرضا/ج2/ ص48- بحارالانوار/ج74/ ص91)
«هُوَ اَن تَخرُجَ مِن بَیتِکَ، فَلا تُلقِیَ اَحَداً اِلاّ رَأَیتَ لَهُ الفَضلَ عَلَیکَ.»
-از امام حسین علیه السلام معنای ادب را پرسیدند؟
امام علیه السلام فرمود: ادب عبارت است از این که وقتی از خانه خارج می شوی به هر کسی برخورد می کنی او را برتر از خود بینی.
(موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام/ص750/ح910)