- رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «... انّ من عظیم ما یتقرب به خیار املاک الحجب و سماوات صلاة علی محبینا اهل البیت و اللعن لشانئینا»
« ... به درستیکه بالاترین چیزی که برای بهترین ملائکه آسمانها و ملکوت باعث
تقرب به خداوند تعالی میشود، درود بر محبین اهل بیت (علیهمالسلام) و لعن بر دشمنان
اهل بیت(علیهمالسلام) است.»
(تفسیر الامام: ص ۲۹۵ ـ بحارالانوار: ج ۶۵، چاپ بیروت، ص ۳۷، حدیث ۷۹)
- امام صادق(علیهالسلام) بعد از هر نماز واجب چهار مرد و چهار زن را لعن میفرمود:
عمر، ابابکر، عثمان و معاویه، عایشه، هنده، حفصه و ام حکم خواهر معاویه.
(تهذیب:ج ۲، ص ۳۲۱ ـ کافی:ج ۳، ص ۳۴۲ـ بحارالانوار:ج ۳۰، ص ۳۹۷ از تهذیب )
- امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فرمود: «والله اگر این امت روی خاک بایستند با پای برهنه در حالی که بر سر خود خاکستر ریخته باشند و گریه و زاری کنند و بر کسانی که آنها را گمراه کردهاند و راه خدا را بستهاند و مردم را به سوی جهنم خواندهاند؛ لعنت کنند باز این امت در لعن و بیزاری کم کاری کردهاند»
(بحارالانوار: ج ۳۰، ص ۱۲۶ از اسرار آل محمد (صلی الله علیه و آله))
- در روایات فراوانی آمده است که عوالمی وجود دارد که عدد آنها بیش از تعداد جن و انس است و اهالی آن عوالم تماما لعنت میکند آن دو نفر را.
(بصائر الدرجات ، صفار: جزء ۱۰، باب ۱۴)
- شیخ ابوالحسن مرندی از شیخ حر عاملی صاحب وسائل شیعه (رحمةاللهعلیهما) نقل
میکند:
امیرالمؤمنین(علیهالسلام) در حال طواف کعبه بود مردی پرده خانه کعبه را گرفته و
صلوات بر محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) میفرستاد، حضرت بر او سلام نمود.
بار دوم حضرت او را دیدند ولی سلام نکردند.
آن مرد عرض کرد یا امیرالمؤمنین! چرا این بار به من سلام ننمودید؟ حضرت فرمود:
«نخواستم تو را از ذکر لعن که این بار میگفتی باز دارم. چرا که لعن از صلوات بر
محمد و آل محمد(صلی الله علیه و آله) بالاتر است.»
(مجمع النورین و ملتقی البحرین: ص ۲۰۸)
در روایت دیگری آمده است: مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق(علیهالسلام) آورد و
عرض کرد: من هنگام دوختن یکی از این دو پیراهن صلوات بر محمد و آل محمد
می فرستادم و هنگام دوختن دیگری لعن بر دشمنان محمد و آل محمد(صلی الله علیه
و آله) میفرستادم. شما کدامیک را اختیار مینمایید؟
امام صادق(علیهالسلام) پیراهنی را که با ذکر لعن دوخته شده بود انتخاب نمودند و
فرمودند:«من این پیراهن را بیشتر دوست دارم.»
(امارة الولایة: ص ۵۱ ـ و تعلیقه شفاء الصدور: ج ۲، ص ۴۸)