قال الحسین علیه السلام:

«خَمسٌ مَن لَم تَکُن فِیهِ، لَم یَکُن فِیهِ کَثیرٌ مُستَمتَعٍ: اَلعَقلُ و الدّینُ و الاَدَبُ و الحیاءُ و حُُسنُ الخُلقِ.» 

 

- پنج چیز است که اگر در انسان نباشد، در او بهره زیادی نخواهد بود: عقل و دین و ادب و حیاء و خوش اخلاقی. 

  

(حیاة الامام الحسین/ج1/ص181)

قال الحسین علیه السلام:

«مِن دَلائِلِ عَلاماتِ القَبوُلِ الجُلُوسُ إلی أهلِ العُقُولِ، و مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغِیرِ أهلِ الکُفرِ، و مِن دَلائِلِ العالِمِ إنتِقادُهُ لِحَدیثِهِ و عِلمُهُ بِحَقائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ.»  

 

-دلائل نشانه های قبول، همنشینی با خردمندان است، و از نشانه های موجبات نادانی، مجادله با مسلمانان، و از نشانه های دانا این است که حدیث خود را نقادی می کند و به حقایق فنون نظر داناست.   

 

(تحف العقول/ص252)

قال اباعبدالله الحسین علیه السلام:

«ما أخَذَ اللهُ طاقَةَ أحَدٍ إلّا وَضَعَ عَنهُ طاعَتَهُ وَ لاأخَذَ قُدرَتَهُ ؤلّا وَضَعَ عَنهُ کُلفَتَهُ.» 

  

- خدا توان کسی را نگیرد جز این که بار طاعتی از او بردارد و نیز قدرت او را نستاند جز این که تکلیفی از او ساقط کند. 

  

(تحف العقول/ص250)