قال الحسین علیه السلام:

«قَالَ رَسُولُ اللهُ لِی: «یا بُنَیَّ إنَّکَ لِکَبِدی، طُوبَی لِمَن أحَبَّکَ وَ أحَبَّ ذُرِیَتَک، فَالوَیلُ لِقاتِلِکَ.» 

  

- رسول گرامی اسلام به من فرمود: ای پسرم تو جگرگوشه من هستی، خوشا به حال کسی که تو و ذریه ات را دوست بدارد و وای بر احوال کشنده تو باد. 

  

(احقاق الحق/ج11/ص316)

قال الحسین علیه السلام:

«مَن دَمِعَت عَیناهُ فینَا قَطرَةً بَوَّأَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ الجَنَّةَ.» 

 

-چشمان هر کس که در مصیبت های ما قطره ای اشک بریزد، خداوند او را در بهشت جای می دهد. 

(احقاق الحق/ج5/ص523)

قال الحسین علیه السلام:

«الإستِدراجُ مِنَ اللهِ سُبحانَهُ لِعَبدِهِ أن یَسبِغَ عَلَیهِ النِّعَمَ وَ یَسلُبَهُ الشُّکرَ.»   

  

-استدراج خداوند برای بنده خود این است که به او نعمت فراوان دهد و شکرگزاری را از او بگیرد. 

 (تحف العقول/ص250)