اعجاز قرآن از نظر علوم روز ۱

قرآن و حرکت زمین

نخستین کسانی که حرکت کره زمین را کشف کردند «گالیله» ایتالیایی و «کپرنیک» لهستانی بودند که برای اوّلین بار این نظریه علمی را (در اواخر قرن 16 و اوایل قرن 17 میلادی) مطرح کردند مخصوصا گالیله با اختراع دوربین کوچکی جنبه حسی به آن داد. اگرچه او از طرف حامیان خرافی کلیسا تکفیر شد امّا افتخار این کشف بزرگ علمی در تاریخ به نام او ثبت گردید.

پیش از گالیله نیز کسانی مسأله حرکت زمین را مطرح کرده بودند از جمله «فیثاغورس»، حکیم معروف یونانی، ولی چون نتوانسته بود دلایل کافی برای این ادّعای خود بیاورد نظر او یک عقیده مطرود و فراموش شده به حساب آمد؛ بنابراین به هنگام نزول قرآن عقیده مسلّم مردم جهان بر سکون و مرکزیت زمین بود. ولی قرآن در حدود یک هزار سال پیش از گالیله این عقیده را از لابلای آیات مربوط به اسرار آفرینش و توحید صریحا رد کرد و تصریح نمود که زمین با سرعت در گردش است. آنجا که می گوید:

«وَ تَری الجِبالَ تَحسَبُها جامِدةً و هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ صُنعُ اللهِ الَّذی أتقَنَ کُلَّ شَیء إنَّهُ خَبیرٌ بِما تَفعَلوُنَ» (سوره نمل/88)

«و کوهها را می بینی در حالی که چنین می پنداری که آنها در جای خود ایستاده اند در حالی که همچون ابرها در حرکتند، این صنع خداوندی است که هرچیز را استوار کرده است، همانا او به آنچه انجام می دهید آگاه است.»

این آیه به روشنی می گوید: کوهها در حرکتند اگرچه به نظر ساکن می آیند، مسلماً حرکت کوهها بدون حرکت زمینهایی که به آنها متصلند معنی ندارد و بدین ترتیب از آیه این گونه نتیجه می شود که زمین ها همه با هم در حال حرکتند، هم چون حرکت ابرها.

اما چرا قرآن کوهها را مرکز بحث قرار داده؟ شاید به این جهت است که کوهها از نظر سنگینی و وزن و پابرجایی ضرب المثلند و برای تشریح قدرت خداوند و قدرت او بر هر چیز، قرآن این تعبیر را انتخاب نموده، جایی که کوهها با این عظمت و سنگینی به فرمان خدا گردش کنند قدرت خداوند بر هر چیز به ثبوت می رسد.

                                                                                               ادامه دارد......