قال الصادق علیه السلام:

«کُلُّ الجَزَعِ و البُکاءِ مَکرُوهٌ سِوَی الجَزَعُ و البُکاءُ عَلَی الحُسَینِ علیه 

 السلام.» 

- امام صادق علیه السلام فرمود: 

هر نالیدن و گریه ای مکروه است، مگر ناله و گریه بر حسین علیه 

 السلام. 

(بحارالانوار/ج45/ص313)

قال الصادق علیه السلام:

«نَفَسُ المَهمُومِ لِظُلمِنا تَسبیحٌ و هَمُّهُ لَنا عِبادَةٌ و کِتمانُ سِرُّنا جِهادٌ فی سَبیلِ  

الله.» 

ثُمَّ قالَ اَبوعَبدِاللهِ علیه السلام : 

یَجِبُ اَن یُکتَبَ هَذَا الحَدیثُ بِالذَّهَبِ. » 

- امام صادق علیه السلام فرمود:

نفس کسی که به خاطر مظلومیت ما اندوهگین شود، تسبیح است و اندوهش برای ما، عبادت است و پوشاندن راز ما جهاد در راه خداست.

سپس امام صادق علیه السلام افزود: 

این حدیث را باید با طلا نوشت.

(اَمالی شیخ مفید/ص338)

قال الرّضا علیه السلام:

«یَابنَ شَبیبٍ! اِن بَکَیتَ عَلَی الحُسَینِ علیه السلام حَتّی تَصیرَ دُمُوعَکَ 

عَلی خَدَّیکَ، غَفَرَ اللهُ لَکَ کُلَّ ذَنبٍ اَذنَبتُهُ صَغیراً کانَ أَو کَبیراَ قَلیلاً کانَ 

 أَو کَثیراً.» 

- امام رضا علیه السلام فرمود: 

ای پسر شبیب! اگر بر حسین علیه السلام آن قدر گریه کنی که اشکهایت بر چهره ات جاری شود، خداوند همه گناهانت را که مرتکب شده ای می آمرزد؛ کوچک باشد یا بزرگ، کم باشد یا زیاد. 

(آمالی شیخ صدوق/ص112)