20 روز... به روز شیث، یوشع، شمعون... و اوصیاء الهی باقی است

سه شنبه 28 ذی القعده سال 10 هجری قمری، 10 اسفند

سال 10 هجری شمسی، 26 فوریه سال 632 میلادی 

     کاروان حاجیان صبح روز سه شنبه نماز را در «أثایه» برپا داشت و سپس به سوی «عَرج» حرکت کرد. این قافله هنوز امیرمؤمنان علیه السلام  را به همراه ندارد. آن حضرت به امر پیامبر صلی الله علیه واله وسلم  - برای تعلیم احکام الهی اسلام و نیز حلّ اختلافی که بین اهل یمن پیش آمده است – با گروهی از مسلمانان راهی آن دیار شده اند و اینک با رسیدن نامه رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم و دستور جدید، با گروهی از همراهان به سوی مکه عازم اند. شانزده ماه پیش نیز که پیامبر خدا صلی الله علیه واله وسلم  به قصد قزوه تبوک مدینه را ترک کردند، امیر مؤمنان علیه السلام  ایشان را همراهی نمی کردند. آن روز، خطر فتنه منافقان و کارشکنان ، آن چنان در مدینه احساس می شد که رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم سنگر مدینه را به داماد خویش سپردند و با به جا گذاشتن شیر خدا علیه السلام ، راهی نبرد شدند. منافقان – که  نقشه های شوم خود را نقش بر آب می دیدند – چنین شایع کردند که فرزند ابوطالب برای پرهیز از گرما و سختی سفر، لشکر را همراهی نمی کند! این فتنه سبب شد تا یگانه قهرمان اسلام امیر مؤمنان علیه السلام  به پیشگاه پیامبر خدا صلی الله علیه واله وسلم بشتابد و ایشان را از آنچه پیش آمده بود با خبر سازد. آنجا بود که پیامبر صلی الله علیه واله وسلم  فرمودند: 

« أنتَ مِنّی بِمنزلَة هارونَ مِن مُوسی إلّا انَّهُ لا نَبیَّ بَعدِی »[1]

« منزلت و جایگاه تو نسبت به من – در امر رسالت – هم چون هارون است برای موسی؛ جز آن که پس از من پیامبری نیست » 

     علی جان...! در مدینه بمان که مدینه بی تو، همانند کشتی بی ناخداست و طوفان وحوادث آن را واژگون خواهد ساخت و منافقان و یهودیان هم داستان خواهند شد تا اسلام نو پا را از ریشه بخشکانند.

     این حدیث که به « حدیث منزلت » مشهور است، بار دیگر بر زبان پیامبر صلی الله علیه واله وسلم  ، در خطبه غدیر، جاری می گردد تا همگان به مقام شاه ولایت علیه السلام آگاه کردند و حجّت بر خلایق کامل شود.

---

 -بحار النوار / ج 37 / صص 254 – 289؛ الغدیر / ج3 / ص 198[1]