خوشا دلی که در جوشش ناب عرفه وضو می گیرد

 

یا حسین (ع)

تو در این دشت چه خواندی که هنوز

سنگ های جبل الرحمه، از گریه تو نالانند

عشق را هم ز تو باید آموخت

و مناجات و صمیمیت را

و عبودیت را

و خدا را هم باید ز کام تو شناخت.

در دعای عرفه

تو چه گفتی

تو چه خواندی که هنوز

تب عرفان تو در پهنه این دشت به جاست.

یا حسین (ع)

ای زلال ایمان

مرد عرفان و سلاح،

در دعای عرفه

تو چه خواندی، تو چه گفتی، که امروز

زیر هر خیمه گرم،

یا که در سایه هر سنگ بزرگ

یا که در دامن کوه

حاجیان گریانند

با تو در نغمه و در زمزمه اند ...